Nowoczesne technologie umożliwiają wytwarzanie trójwymiarowych modeli w oparciu o odpowiednie oprogramowania komputerowe, na podstawie których drukowane są poszczególne elementy. Taka technika określana jest mianem projektowania przestrzennego. Cały proces modelowania rozpoczyna się od przygotowania projektu dokładnie oddającego parametry pożądanej figury. Odpowiedni projekt jest gwarancją uzyskania produktu, który będzie spełniał określone standardy oraz nie będzie różnił się od swojego pierwowzoru. Ważne jest to, by gotowy model mógł być w pełni wykorzystany do określonych wcześniej celów. Po skonstruowaniu prototypu w dalszej kolejności istotne znaczenie ma dobór materiałów oraz drukarki. Jak taki proces wygląda w praktyce? Przekonaj się, czytając poniższy artykuł.
Jak wygląda wytwarzanie trójwymiarowych modeli?
Na początku zwykle każdy proces wytwarzania modeli 3D rozpoczyna się od ręcznych szkiców. Następnie projekt trójwymiarowych figur przygotowywany jest przy pomocy programów komputerowych oraz specjalnych oprogramowań do modelowania. Jego konstruowanie polega na tworzeniu wirtualnych przekrojów i nakładaniu na siebie kolejnych warstw aż do uzyskania kompletnego modelu odzwierciedlającego pierwowzór. Kiedy wirtualny projekt jest gotowy, przystępuje się do właściwego drukowania na specjalistycznych drukarkach. Druk 3D określany inaczej technologią szybkiego prototypowania polega na wytwarzaniu trójwymiarowych modeli metodą przyrostową. Metoda ta odnosi się do modelowania figur za pomocą nakładania kolejnych warstw materiału.
Warstwy nakładane są wielokrotnie aż do uzyskania produktu o określonych wymiarach i kształtach. W praktyce w zależności od wybranego materiału wykorzystywane są różne techniki drukowania 3D. W przypadku drukowania elementów metalowych wykorzystuje się technologie takie jak np. SLM (Selective Laser Melting), DMLS (Direct Metal Laser Sintering) czy DMP (Direct Metal Printing). Cechą charakterystyczną wymienionych technologii jest wytwarzanie modeli przy użyciu wiązki laserowej, której zadaniem jest spiekanie kolejnych warstw proszku. W ten sposób można wytworzyć funkcjonalne metalowe modele, które nie różnią się wyglądem i parametrami od tradycyjnie wytwarzanych elementów.
